Bezokolicznik osobowy w języku portugalskim (Infinitivo Pessoal)

Bezokolicznik osobowy (Infinitivo Pessoal) jest charakterystyczny dla języka portugalskiego i powszechny. Nie ma odpowiednika w innych językach, a osoby uczące się portugalskiego często nie mogą sobie z tym poradzić.

Portugalskiego bezokolicznika osobowego używamy w kilku strukturach bezosobowych i zdaniach podrzędnych, a mianowicie w zdaniach ustępczych, końcowych i warunkowych.

Inne częste i powiązane pytanie dotyczy różnicy między bezokolicznikiem osobowym a bezokolicznikiem (bezokolicznik jest tym, do czego ludzie zwykle się odnoszą, mówiąc „Bezokolicznik”).

Krótko mówiąc, portugalski bezokolicznik osobowy jest sprzężoną wersją bezokolicznika bezosobowego. Podczas gdy ten ostatni reprezentuje jedynie konceptualną ideę czasownika (oddzieloną od jakiegokolwiek czasu, nastroju lub osoby), ten pierwszy, poprzez swoje odmienione formy czasownika, ujawnia osobę, do której czasownik się odnosi.

Innymi słowy, bezokolicznik osobowy czyni go mniej abstrakcyjnym. Czytaj.

Koniugacja bezokolicznika osobowego w języku portugalskim

Odmiana bezokolicznika osobowego jest łatwa. Przyjmujesz „normalną” formę bezokolicznika – Bezokolicznik bezosobowy – i kilka końcówek koniugacyjnych, mianowicie do 2-osobowej liczby pojedynczej i wszystkich osób w liczbie mnogiej (dodane końcówki zaznaczone w pogrubiony w poniższych tabelach). 

Zakończenia te są zawsze takie same, niezależnie od grupy koniugacyjnej (-ar, -er, -ir)lub czy czasowniki są regularne czy nieregularne.

Przyjrzyjmy się 3 czasownikom regularnym, po jednym dla każdej grupy koniugacji:

Notatka! W przypadku czasowników regularnych formy czasownika bezokolicznika osobowego są takie same jak w trybie łączącym przyszłym, ale nie dotyczą czasowników nieregularnych.

Dowiedz się więcej o portugalskim trybie łączącym w przyszłości: Portugalski czas przyszły w trybie łączącym (Futuro do Conjuntivo).

A oto 3 czasowniki nieregularne z dokładnie takim samym wzorem koniugacji jak powyżej:

Kiedy używać bezokolicznika osobowego w języku portugalskim

W przeważającej części bezokolicznik osobisty w języku portugalskim jest używany w zdaniach złożonych i zwykle jest umieszczany wewnątrz zdania zależnego zaraz po słowie lub wyrażeniu łączącym. Poniżej przeprowadzę Cię przez kilka takich konstrukcji na konkretnych przykładach. 

Kilka rzeczy, zanim zaczniemy.

Przeglądając przykłady, zdasz sobie sprawę, że bezokolicznika osobowego używamy w strukturach, w których często używamy także trybu łączącego czasu teraźniejszego*. 

W tym sensie są one ze sobą ściśle powiązane i to, czy użyjemy jednego, czy drugiego, zależy od słowa lub frazy łączącej. Na przykład czas teraźniejszy jest silnie powiązany ze słowem łączącym que.

* Dowiedz się więcej o Present Subjunctive w portugalskim: Tryb łączący w języku portugalskim: jak i kiedy go używać.

Struktury bezosobowe

Często używamy bezokolicznika osobowego w następującej strukturze bezosobowej: 

 é + przymiotnik + bezokolicznik osobowy

Oto kilka przykładów: 

Zauważ, że gdybyśmy dodali, użylibyśmy czasu teraźniejszego que przed czasownikiem: