Zaimki dopełnienia w języku portugalskim

Małe słowa jak lhe, te, or nos często otaczają czasowniki portugalskie. Są to zaimki obiektowe, takie jak him, you or us po angielsku.

Mówiąc najprościej, zaimki dopełnienia wskazują, do kogo lub czego odnosi się dana czynność. 

Istnieją dwa rodzaje zaimków dopełnienia: „bezpośrednie” i „pośrednie”. O ile to pierwsze dotyczy dopełnienia bezpośredniego, to drugie dotyczy dopełnienia pośredniego (wkrótce zobaczymy, jakie to są dokładnie przedmioty).

Obecnie osoby uczące się języka często mylą zaimki bezpośrednie z pośrednimi. Innym częstym problemem jest ich rozmieszczenie, ponieważ uczniowie wydają się mieć problem z określeniem, czy powinni umieścić zaimki dopełnienia przed czy po czasowniku.

Poniżej wyjaśnię portugalskie zaimki dopełnienia bezpośredniego i pośredniego oraz zasady rządzące ich umiejscowieniem w zdaniu. 

Zanurzmy się.

Zaimki dopełnienia w języku portugalskim: poznanie ich

Obiekt bezpośredni i pośredni: jaka jest różnica?

Zaimki dopełnienia to zaimki osobowe używane do zastąpienia bezpośrednich i pośrednich dopełnień czasownika. Być może myślisz: co to do cholery oznacza?

Słusznie. Spójrzmy na to zdanie:

O Joel deu uma flor à Isabel.
Joel dał Isabel kwiat.

Rozkładając powyższe zdanie na podstawowe jednostki składniowe otrzymujemy: 

W powyższym przykładzie dopełnieniem „bezpośrednim” jest „to, na co” spada działanie (flor), a obiekt „pośredni” jest „odbiorcą” działania (Joel). 

Oto inny sposób na odróżnienie jednego od drugiego. Jeśli chodzi o zdania z dopełnieniem bezpośrednim i pośrednim (nie zawsze tak jest), dopełnienie bezpośrednie jest zwykle wprowadzane przez rodzajnik lub określnik – uma flor – podczas gdy dopełnienie pośrednie jest zazwyczaj poprzedzone przyimkiem – à Isabel. 

Teraz, gdy znasz już te pojęcia, przyjrzyjmy się samym zaimkom.

Zaimki dopełnienia bezpośrednie i pośrednie

Spójrz na te dwa warianty powyższego zdania:

W pierwszym zdaniu dopełnienie bezpośrednie, uma flor, zastępuje się zaimkiem dopełnienia bezpośredniego a. W drugim dopełnienie pośrednie zastępuje się zaimkiem dopełnienia pośredniego lhe. 

Oto portugalskie zaimki obiektowe, bezpośrednie i pośrednie:  

Zwróć uwagę, że poza 3-osobowymi (liczba pojedyncza i mnoga) zaimki dopełnienia bezpośredniego i pośredniego wyglądają tak samo.

Ponadto zaimki dopełnienia bezpośredniego w liczbie 3-osobowej mają odrębną morfologię w zależności od płci przedmiotu, do którego się odnoszą, podczas gdy zaimki dopełnienia pośredniego są zgodne tylko pod względem liczby (liczba pojedyncza i mnoga).

Ile obiektów?

Nasze zdanie powyżej – O Joel deu uma flor à Isabel – przyjmuje zarówno dopełnienie bezpośrednie, jak i pośrednie. Ale nie zawsze tak jest. 

To, czy w zdaniu występują dwa zaimki dopełnienia (bezpośrednie i pośrednie), tylko jeden, czy żaden, zależy od czasownika. Innymi słowy, czasownik może odwoływać się do obu, jednego lub żadnego.

Spójrzmy na kilka przykładów.

Obiekt bezpośredni i pośredni

W zdaniu poniżej czasownik mostrar  wywołuje zarówno obiekty bezpośrednie, jak i pośrednie: