Znajomość hiszpańskiego podczas nauki portugalskiego jest ogromną zaletą – języki te są blisko spokrewnione i mają tysiące pokrewnych słów.

Zastanawiasz się, co to jest pokrewny? 

Pokrewne to słowa, które mają wspólne pochodzenie, wyglądają podobnie i często znaczą prawie to samo. Ponieważ zarówno portugalski, jak i hiszpański wywodzą się z wulgarnej łaciny, istnieje wiele pokrewnych języków między nimi. 

Możesz myśleć o pokrewnych jako true friends, contrary to false friends.

Co to oznacza dla Ciebie? Cóż, jeśli chodzi konkretnie o słownictwo, możesz wiele zyskać, jeśli znasz już hiszpański.

To jest ta rzecz. Portugalczycy i Hiszpanie dzielą około 90% swojego leksykonu!

Ponieważ nie wszystkie pokrewne określenia są używane z tą samą częstotliwością w obu językach, wartość 90% jest w praktyce nieco przereklamowana. Mimo to Twoja wcześniejsza znajomość języka hiszpańskiego to kopalnia złota*.

Ten artykuł wykracza daleko poza losową listę powszechnie używanych pokrewnych słów portugalsko-hiszpańskich. Zamiast tego, w oparciu o Twoją wcześniejszą znajomość języka hiszpańskiego, pomoże Ci to dowolnie przypomnieć sobie tysiące portugalskich słów, bez konieczności ich wcześniejszego zapamiętywania.

Aby to zrobić, musisz zapoznać się z kilkoma grupami pokrewnych języków hiszpańsko-portugalskich.

Następnie będziesz mógł łatwo konwertować hiszpańskie słowa na ich portugalskie odpowiedniki – wystarczy kilka drobnych poprawek w wymowie i pisowni. Czytaj.

* Knowing Spanish from before also makes your life easier in other regards, namely concerning Portuguese grammar. Learn more about how these languages compare: Portugalski kontra hiszpański: jak bardzo są do siebie podobni?

Zamiast tego uzyskaj podobne wyniki, odbiegając od języka angielskiego: Pokrewne angielsko-portugalskie – słowa, które już znasz (nie zdając sobie z tego sprawy).

Pokrewne portugalsko-hiszpańskie

1. Rzeczowniki

-ção → -ción

Prawie wszystkie pokrewne w tej grupie to słowa żeńskie. 

Zwróć uwagę, jak końcówki słów po stronie portugalskiej oddają dyftong nosowy (na co wskazuje akcent tyldy). Kilka przykładów:

-são/-ssão → -sión

Zakończenia tych pokrewnych są bardzo podobne do poprzednich, z tą różnicą, że przyjmują an s zamiast ç. Podobnie jak poprzednio, większość słów w tej grupie jest rodzaju żeńskiego.  

Zwróć uwagę, że końcówki portugalskie brzmią inaczej w zależności od tego, czy są pojedyncze, czy podwójne s. Odpowiednio singiel s wytwarza dźwięczny, syczący dźwięk, który nie istnieje w języku hiszpańskim (jak w zebra), natomiast podwójne s renderuje bezdźwięczny (jak w simple). 

! Dowiedz się więcej na temat portugalskiej fonologii i wzorców pisowni w tym artykule: Wymowa portugalska: Pomocny przewodnik po podstawowych dźwiękach i wzorach pisowni języka portugalskiego.

Kilka przykładów:

-grama → -grama

Spokrewnieni z tej grupy mają płeć męską. Spójrzmy na kilka przykładów:

-dade → -dad

Większość pokrewnych w tej grupie to kobiety. Zwróć też uwagę, jak to –e na końcu portugalskich pokrewnych jest słabo wymawiane: 

-gem → -gen/-aje

Większość słów w tej grupie jest rodzaju żeńskiego. Zwróć uwagę na nosowy dźwięk wytwarzany przez ten finał m:

-ismo → -ismo

Słowa w tej grupie są również rodzaju męskiego. Zwróć uwagę na dźwięczny dźwięk szczelinowy (jak w measure) renderowane przez s który poprzedza m (pokrewne portugalskie):

2. Przymiotniki

-ista → -ista

Większość przymiotników w tej grupie odnosi się do ludzi i dlatego często można je traktować również jako rzeczowniki. 

Ponadto przymiotniki te są unisex, to znaczy zachowują tę samą formę niezależnie od płci, do której się odnoszą (zwykle ma to miejsce w przypadku przymiotników, których forma męska kończy się na a-samogłoska). 

Aby dowiedzieć się więcej na temat płci w języku portugalskim, przeczytaj następujący artykuł: Rozplątanie płci za pomocą portugalskich wzorców pisowni męskiej na żeńską.

Na koniec zauważ, że s W -ista (portugalski pokrewny) oddaje bezdźwięczny dźwięk szczelinowy, podobnie jak sh robi sheep:

-ente → -ente 

Podobnie jak powyższa grupa, te przymiotniki również są uniseksowe (zwykle ma to miejsce w przypadku przymiotników, których forma męska kończy się na e-samogłoska). 

Jeszcze raz zauważ, że prawie tego nie słyszysz e-dźwięk na końcu (pokrewne portugalskie):

-vel → -ble

Po raz kolejny przymiotniki te wyglądają tak samo, niezależnie od tego, czy odnoszą się do rzeczowników rodzaju męskiego, czy żeńskiego (wiele przymiotników, których forma męska kończy się na spółgłoskę, podąża za tym wzorcem).

Zauważ, że ciemno l-dźwięk na końcu (pokrewne portugalskie):

-ar → -ar

Przymiotniki te, również kończące się na spółgłoskę, pozostają niezmienione niezależnie od rodzaju słowa, do którego się odnoszą:

-ico/a→ -ico/a

W zależności od rodzaju słowa, do którego się odnoszą, przymiotniki te kończą się na –o (męski) lub -a (kobiecy).

Zwróć uwagę, że akcent pada na trzecią od ostatniej sylabę. W tym przypadku wszystkie słowa mają akcent diakrytyczny wskazujący akcent:

Więcej informacji na temat akcentu i znaków akcentu w języku portugalskim można znaleźć w następującym artykule: Portugalskie słowa akcentujące i akcentujące.

-ivo/a→ -ivo/a

Podobnie jak poprzednia grupa, te pokrewne mają formy męskie i żeńskie w zależności od rodzaju słowa, do którego się odnoszą:

-oso/a→ -oso/a

Ponownie, pokrewne w tej grupie będą zgodne z rodzajem rzeczownika, do którego się odnoszą:

3. Czasowniki

W języku portugalskim, podobnie jak w hiszpańskim, czasowniki dzielą się na trzy grupy, czyli te, które kończą się na -ar, -er, I -ir (bezokolicznik). 

Przyjrzyjmy się kilku pokrewnym przykładom dla każdej z tych grup.

-ar → -ar 

-er → -er 

-ir → -ir 

4. Przysłówki

-mente → -mente 

Wreszcie nasza ostatnia grupa pokrewnych składa się z przysłówków, w szczególności przysłówków sposobu.

Jeszcze raz zauważ, że prawie tego nie słychać –e na końcu (pokrewne portugalskie):