Portugalskie zaimki wskazujące i określenia

Zaimki wskazujące to słowa, których używamy, aby wskazać osobę lub przedmiot, łącznie z ich lokalizacją w odniesieniu do mówiącego i słuchacza.

Portugalskie wyrażenia demonstracyjne działają na tej samej zasadzie co angielskie, to znaczy wskazują, czy coś jest bliżej, czy dalej, w czasie lub przestrzeni:

Teraz portugalscy demonstranci są bardziej zniuansowani niż angielscy. Dzieje się tak, ponieważ są one zgodne z rodzajem i liczbą rzeczowników, do których się odnoszą (istnieje również forma nijaka, która pomija liczbę i rodzaj). 

Poza tym istnieje trzeci wariant zaimków wskazujących, kodujących specyficzną relację przestrzenną między mówiącym, słuchaczem i przedmiotem, której język angielski całkowicie pomija. 

Na koniec nie zapominajmy o skróceniach: portugalskie wyrażenia wskazujące łączą się z kilkoma przyimkami. Oznacza to, że musisz śledzić bardziej zróżnicowaną morfologię słów (w porównaniu do języka angielskiego).

Zanurzmy się.

Zmienne i niezmienne dowody demonstracyjne

W języku portugalskim określenia demonstracyjne występują w dwóch odmianach, zmiennej i niezmiennej (nijakiej). 

Zmienne wyrazy wskazujące są specyficzne w tym sensie, że odpowiadają liczbie i rodzajowi rzeczowników, do których się odnoszą. 

Z drugiej strony, niezmienne wyrażenia wskazujące nie odnoszą się ani do liczby, ani do rodzaju, dlatego są bardziej ogólne. 

Zmienny

Zmienne wskazujące zmieniają swoje końcówki, aby zgadzać się z rodzajem i liczbą rzeczownika, do którego się odnoszą:

Można ich także używać samodzielnie zaimki (w całości zastępując rzeczownik) lub przymiotnikowo jako określenia:  

Niezmienny

Niezmienne wyrazy wskazujące nie są zgodne ani z płcią, ani liczbą. Są mniej szczegółowe i zawsze używane jako zaimki:

Często używamy ich, aby wyrazić się zwięźle lub w sposób bardziej abstrakcyjny (w porównaniu do demonstracji zmiennych):