Warunkowy po portugalsku

W języku portugalskim używamy Conditional napnij, aby wyrazić pragnienie, porozmawiać o nierealnych scenariuszach lub okazać uprzejmość. Jednak, jak wkrótce się przekonasz, czas Imperfect (Pretérito Imperfeito) służy temu samemu celowi i jest bardziej powszechny w języku mówionym.

W pierwszej połowie tego posta zajmiemy się portugalskim czasem warunkowym – koniugacją i użyciem. W drugiej połowie dowiemy się, jak wyglądają portugalskie odpowiedniki angielskich warunków warunkowych.

Zanurzmy się.  

Portugalski czas warunkowy

Koniugacja

Stosunkowo łatwo jest odmienić czasowniki w czasie warunkowym. Przechodzimy od formy bezokolicznika (nasz rdzeń) i dodajemy następujące końcówki: -ia, -ias, -ia, -íamos, -iam. 

Weź czasownik gostar jako przykład: 

Następujące czasowniki stanowią wyjątek od powyższego (końcówki są takie same, ale rdzeń nie pasuje do formy bezokolicznika):

Usage

Czasu warunkowego możemy użyć w kilku sytuacjach, jak pokazano poniżej. Jednakże w języku mówionym czas Imperfect* jest bardziej powszechny.

Powiedziawszy to, przyjrzyjmy się różnym kontekstom, w których możemy użyć czasu warunkowego. 

* Dowiedz się więcej o czasie niedokonanym: Portugalski czas doskonały i niedoskonały: wiedz, kiedy którego użyć.

Pragnienie

Czasu warunkowego używamy, aby wyrazić pragnienie lub życzenie czegoś:

Oto bardziej popularne wersje powyższego, w których zastosowano czas niedoskonały zamiast trybu warunkowego:

Nierealne scenariusze