Połączona mowa po portugalsku poprawiająca wymowę i rozumienie ze słuchu

Często trudno jest dotrzymać kroku rodzimym użytkownikom języka portugalskiego, nawet dla zaawansowanych uczniów.

This is probably not because you don’t know the words they’re saying, but because they speak them so articulately that it becomes difficult to parse what you hear. As a result, you may miss some parts here and there.

Dlatego tak ważne jest, aby mieć świadomość mowy połączonej: mowy płynnej, która łączy słowa w jednolity ciąg dźwiękowy – i tak ogólnie mówią native speakerzy.

W tym poście przeprowadzę Cię przez kilka typowych cech mowy połączonej w europejskim języku portugalskim. Celem jest zapoznanie się z nim i udoskonalenie umiejętności słuchania i wymowy. Zanurzmy się.

Ten post zakłada podstawową wiedzę na temat portugalskiego systemu dźwiękowego. Jeśli jesteś początkujący, przeczytaj najpierw to: Wymowa portugalska: szczegółowy przewodnik po europejskich dźwiękach i wzorach pisowni języka portugalskiego.

1. Sąsiadujące samogłoski

Kiedy dwie lub więcej samogłosek należących do różnych słów znajdzie się w bezpośredniej bliskości, może nastąpić jedna z następujących rzeczy: (1) dźwięki samogłosek łączą się w dyftong; (2) zanika jedna z samogłosek; lub (3) powstaje nowy dźwięk samogłoski.

Dźwięki samogłoskowe łączą się w dyftongi

Znika jedna samogłoska

Kiedy samogłoska zamknięta poprzedza samogłoskę otwartą, ta ostatnia przejmuje kontrolę. Dzieje się tak często w przypadku wyrażeń artykułowanych za pomocą przyimka de:

Pojawia się nowy dźwięk samogłoski