Jak opanować koniugację czasowników portugalskich

Koniugacja czasowników portugalskich bez wątpienia może być zniechęcająca dla osób uczących się języka. Ale przy właściwym podejściu i konsekwentnej praktyce z pewnością możesz to pokonać. 

I uwierz mi, naprawdę warto! Dobra znajomość koniugacji czasowników jest niezbędna do skutecznej komunikacji – pozwoli kontrolować zmiany czasu, aspektu, nastroju lub tematu w zależności od kontekstu.

Przyjrzyjmy się kilku strategiom i zasobom, które pomogą Ci udoskonalić umiejętności koniugacji czasowników portugalskich.

Zacznij od regularnej koniugacji

Zbuduj od podstaw solidne podstawy koniugacji czasowników portugalskich – przede wszystkim naucz się wzorców koniugacji czasowników regularnych.

W języku portugalskim istnieją 3 grupy czasowników regularnych, a mianowicie czasowniki, których forma bezokolicznika kończy się na -ar, –er, I -ir. 

Każda grupa kieruje się wzorcem koniugacyjnym, który można zastosować do dowolnego czasownika regularnego należącego do tej grupy. W związku z tym, gdy dobrze nauczysz się tych wzorców, będziesz w stanie odmieniać dowolny czasownik regularny według własnego uznania. A jest ich mnóstwo…

Oto przykład w czasie teraźniejszym dla każdej grupy (wzory koniugacyjne pogrubione):

Oto kilka lektur, które pozwolą Ci zgłębić ten temat: 
Portugalskie czasowniki regularne w czasie teraźniejszym
Portugalskie czasowniki regularne w czasie przeszłym

Skoncentruj się na nastroju orientacyjnym

Wszyscy wiemy, że osoby uczące się języka boją się trybu łączącego. Nie mogę ich winić. Ale zgadnij co, w większości uczniowie radzą sobie bez tego. 

Dopiero gdy staniesz się doświadczonym uczniem na poziomie średniozaawansowanym, będziesz chciał zacząć zagłębiać się w tryb łączący. Początkujący nie powinni się tym przejmować. 

Zamiast tego skup się na nastroju orientacyjnym, a mianowicie czasie teraźniejszym i przeszłym. Już samo to zaprowadzi Cię daleko.

Oto kilka lektur, które pozwolą Ci zgłębić ten temat: 
Portugalski czas teraźniejszy – podsumowanie użycia zakotwiczone w języku angielskim
Portugalski czas przeszły – podsumowanie użycia zakotwiczone w języku angielskim

Naucz się dobrze portugalskiego czasu przeszłego

Czas przeszły w języku portugalskim jest trudny dla wielu uczących się języka. Widzisz, języki romańskie mają zwykle różne aspekty czasu przeszłego. Specjalnie w języku portugalskim istnieją Pretérito Perfeito and Pretérito Imperfeito.

Mówiąc najprościej, pierwsze odnosi się do zakończonych przeszłych działań, drugie zaś do powtarzalnych lub ciągłych przeszłych działań. Wiem, że może to brzmieć dla ciebie abstrakcyjnie, ale w końcu zrozumiesz to dzięki dalszej praktyce.

Rozwijanie solidnego zrozumienia Perfeito vs. Imperfeito użycie jest kamieniem milowym na Twojej drodze edukacyjnej – zdecydowanie warunkiem wstępnym przejścia na poziom średniozaawansowany.

Możesz rzucić okiem na mój kurs online na ten temat: Perfeito vs. Imperfeito.

Nadaj priorytet czasownikom o wysokiej częstotliwości

Jest kilka perełek czasownikowych, bez których nie możesz się obejść. Są to czasowniki o wysokiej częstotliwości – czasowniki, których używamy cały czas – które również mają szerokie zastosowanie, to znaczy oznaczają różne rzeczy w różnych kontekstach.

Oto lista czasowników o wysokiej częstotliwości, których koniugacji i użycia powinieneś nauczyć się jak najszybciej:

• Ser
• Estar
• Ter
• Haver
• Ficar
• Poder
• Ir
• Saber
• Fazer
• Dar

Te czasowniki o wysokiej częstotliwości mają tendencję do koniugacji nieregularnej, podobnie jak Be po angielsku. Jednak poświęcenie czasu na opanowanie ich koniugacji i użycia bardzo się opłaca – znacząco poprawi Twoje umiejętności mówienia i wyczucie idiomatyki języka portugalskiego.

Śmiało, zerknij na mój kurs online na temat portugalskich pereł czasownikowych: Verb Gems.

Zawsze miej pod ręką aplikację Verb

Istnieje kilka aplikacji, które odmienią dla Ciebie dowolny czasownik (w dowolnym czasie/nastroju). Wszystko, co musisz zrobić, to wpisać bezokolicznik danego czasownika i kliknąć „Koniugacja/Koniugat”.  Priberam and Reverso Context są przykładami takich narzędzi.